Cech Rzemiosł Różnych Małej i Średniej Przedsiębiorczości w Myszkowie w roku 2015 obchodzi swoje 50-lecie. Uroczystości jubileuszowe odbędą się dnia 26 kwietnia br.
Początki Cechów w Polsce datuje się na XIII wiek. Historia rzemieślników z okolic Myszkowa tak daleko jednak nie sięga. Zanim zorganizowali się oni we własne struktury i zanim powstała ich siedziba, byli przeważnie zrzeszeni w cechu zawierciańskim. Po formalnych i mniej formalnych poczynaniach myszkowskiego środowiska rzemieślniczego Cech myszkowski powstał oficjalnie z dniem 1 kwietnia 1965 roku. Nieco wcześniej, 10 marca 1965 roku, decyzją Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach został powołany z dniem właśnie 1 kwietnia 1965 roku skład Tymczasowego Zarządu Cechu Rzemiosł Różnych w Myszkowie. Tworzyli go Zenon Cieplak – mistrz cukierniczy, Zdzisław Findziński – mistrz ślusarski, Stanisław Froncisz – mistrz ślusarski, Franciszek Mola – mistrz ślusarski, Franciszek Skóra – mistrz szewski, Maria Starostecka – mistrz fryzjerski i Franciszek Stryczek – mistrz krawiecki. Jednostką nadrzędną Cechu w Myszkowie był w tym czasie Związek Izb Rzemieślniczych w Warszawie oraz Izba Rzemieślnicza w Katowicach.
Pierwsze Walne Zebranie delegatów Cechu odbyło się 12 grudnia 1965 roku. Podczas tajnego głosowania wybrano pierwszego Starszego Cechu, którym został Zenon Cieplak. W skład pierwszego zarządu organizacji weszli poza nim: Zdzisław Findziński, Stanisław Froncisz, Tadeusz Mizerski, Maria Starostecka, Franciszek Stryczek i Jan Zieliński. Do najważniejszych decyzji pierwszego Walnego Zebrania myszkowskiego Cechu należy zaliczyć zatwierdzenie pierwszego budżetu organizacji na rok 1966, podjecie decyzji o ufundowaniu sztandaru dla Cechu, podjęcie decyzji o budowie Domu Rzemiosła oraz powołanie komitetu do zorganizowania Rzemieślniczej Wielobranżowej Spółdzielni Zaopatrzenia i Zbytu w Myszkowie. Sztandar w ręce myszkowskiej braci rzemieślniczej trafił 13 listopada 1966 roku. Ponieważ był to czas PRL –u sztandar nie został poświęcony w kościele. Stało się to w nieistniejącym już dziś domu Państwa Starosteckich. W uroczystości uczestniczyło ścisłe grono osób i ksiądz. Co ciekawe sztandar został poświęcony ponownie prawie trzydzieści lat później, wraz z nowym sztandarem organizacji, już w świątyni. Dokonał tego ks. dr Stanisław Nowak.
